Ciepłe, wiatroszczelne nakolanniki Etape WS rozm. XL

Nic tu nie ma odkrywczego - pierwszy warunek zapewni nam nieprzemakalna, wiatroszczelna kurtka, drugi zaś ciepły sweter.
Problem pojawia się, kiedy zaczynamy się więcej ruszać. Wzmożony wysiłek fizyczny powoduje podniesienie temperatury ciała. Organizm stara się ochłodzić, wydalając na zewnątrz pot. Wilgoć ze skóry przechodzi na pierwszą wartwę ubioru i ... często tam zostaje. Bielizna bawełniana jest miła w dotyku i dobrze chłonie wilgoć, jednak schnie bardzo długo. W rezultacie po jakimś czasie mamy mokry podkoszulek, który ani nie jest już miły, ani też bezpieczny dla zdrowia. Co dalej? Podkoszulek nie może wchłonąć więcej wilgoci, przechodzi ona zatem do kolejnej warstwy ubioru. Jeżeli kurtka nie przepuszcza pary wodnej, wilgoć z ciała spłynie na dół i przy niskiej temperaturze zastygnie w formie groteskowo wyglądających sopli na dole kurtki.

Rozwiązaniem jest trójwarstwowy ubiór z "oddychających" materiałów, które z jednej strony chronią przed deszczem, śniegiem i zimnem, z drugiej zaś zapewniają swobodny odpływ pary wodnej na zewnątrz.
Ważne jest aby wszystkie trzy warstwy ubioru umożliwiały odparowanie wilgoci - niewiele nam da najlepsza bielizna i polar, jeżeli założymy na nie totalnie wodoszczelny "ortalion".

Warstwa I - bielizna tworząca właściwy mikroklimat

Niektórzy uważają, że jest to najważniejsza warstwa ubioru. Dobra bielizna sportowa szybko odprowadza wilgoć z ciała i przekazuje ją do następnej warstwy, częściowo lub całkowicie ją odparowując. Dzięki temu skóra pozostaje sucha i możemy czuć się komfortowo. Ważne jest to zwłaszcza w niższych temperaturach lub przy wietrznej pogodzie, kiedy spocona skóra może nam przysporzyć sporych kłopotów. Klasyczna koszulka bawełniana również odsyssa wilgoć ze skóry ale nie przekazuje jej dalej. Pozostaje mokra co wyziębia skórę i naraża nas na wychłodzenie organizmu.
Bieliznę można podzielić na trzy grupy: bardzo ciepłą (dla zmarzluchów, osób które mało się ruszają bądź na warunki ekstremalne), średnią (idealna do uprawiania sportów w niższych temperaturach) oraz lekką (na lato lub do wewnątrz - ta bielizna nie grzeje ale odprowadza pot).
Więcej na temat doboru bielizny znajdziesz w dziale dobór bielizny.
Uwaga - bielizna musi być obcisła, aby dobrze spełniała swoje zadanie.

LEKKA BIELIZNA	ŚREDNIA BIELIZNA	CIEPŁA BIELIZNA	WIATROSZCZELNA BIELIZNA
Bielizna doskonale opinająca ciało, przeznaczona na wyższe temperatury lub do wewnątrz (fitness, siłownia, itp). Jej głównym zadaniem jest jak najszybsze odprowadzenie wilgoci z powierzchni skóry i przekazanie jej do warstwy zewnętrznej, gdzie ulega odparowaniu. Ten rodzaj bielizny nie grzeje a wręcz chłodzi, pozostawiając skórę suchą.	To elastyczna bielizna na jesień-zimę-wiosnę. Ten rodzaj również bardzo szybko odprowadza wilgoć z powierzchni skóry ale zapewnia też izolację termiczną. Średnia (aktywna) bielizna sprawdzi się również zimą, o ile bardziej się ruszamy. Najbardziej uniwersalny rodzaj bielizny termoaktywnej.	Wykonana z ciepłych materiałów (często np. z wełny) ma przede wszystkim zapewnić odpowiedni komfort termiczny. Musi również efektywnie odprowadzać pot z powierzchni skóry, dlatego często wykonana jest z dwuwarstwowego materiału - warstwa wewnętrzna odprowadza wilgoć a warstwa zewnętrzna izoluje przed chłodem. Jest nieco grubsza a czasami mniej elastyczna niż bielizna z grupy średniej.	To zwykle średnia bielizna z naszytymi panelami, wykonanymi z wiatroszczelnej membrany (jak np. Windstopper). Membrana całkowicie chroni przed podmuchami wiatru i zapewnia też izolację termiczną - ten typ bielizny świetnie sprawdza się tam, gdzie jesteśmy narażeni na przewianie.

Warstwa II - izolacja termiczna

Ta warstwa ma za zadanie zapewnienie nam ciepła. Dobrym rozwiązaniem są ubiory z materiałów "polarowych". Polary występują w różnych gramaturach (polar 100 jest cienki, polar 300 gruby i bardzo ciepły). Dobór materiału jest uzależniony od temperatury i poziomu aktywności ruchowej.

Warstwa III - ochrona

Ostatnia warstwa ubioru musi zapewnić właściwą ochronę przed deszczem, śniegiem i wiatrem. Mamy tu dwa przeciwstawne wymagania: kurtka musi być jak najbardziej wodo i wiatro-szczelna od zewnętrznej strony, zaś od wewnątrz musi łatwo przepuszczać parę wodną. Klasycznym przykładem tego typu materiału jest znany od lat Goretex. Od chwili pojawienia się Goretexu na rynku wynaleziono wiele podobnych materiałów (Goretex też uległ ewolucji), które różnią się szczegółami technicznymi. Ogólnie mówiąc chcemy jak największą paroprzepuszczalność i jak najwyższą wodoodporność. Niestety te wskaźniki idą zwykle w parze z ceną...